မေတာ္တေရာ္

 ဂ်ဴး

တခါတခါေတာ့လည္း ကြ်န္မတို ျမန္မာေယာက်ာ္းေတြ ေတာ္ေတာ္စိတ္ထား ျမတ္ၾကပါရဲ႕ဟုေရရြတ္မိသည္။ ကြ်န္မစိတ္တိုင္းမက်စရာ အမ်ိဳးသမီးရုပ္ေတြႏွင့္ျပကၡဒိန္တို႕ Wall Sheet တု့ိကို ျမင္မိသည့္အခါမ်ိဳးမွာ ျဖစ္တတ္သည္။ ျမန္မာ့ရုပ္ျမင္သံၾကားႏွင့္ ျမ၀တီကေၾကာ္ျငာေတြကိုျမင္မိသည့္အခါမ်ိဳးမွာျဖစ္တတ္သည္။

ကြ်န္မတို႕ ျမန္မာရုပ္ရွင္မင္းသမီးအခ်ိဳ႕၊ ကိုယ္ဟန္ျပမယ္တခ်ိဳ႕သည္ ဓါတ္ပံုရိုက္ခံလွ်င္ အလိုအေလွ်ာက္ပင္ မေတာ္မတဲ့ ဟန္ပန္ေတြ ျဖစ္ကုန္တတ္ၾကသလား။ ဒါကေတာ့ ကြန္မ မသိနိုင္ေပ။ 

ကြ်န္မ ျမင္ေတြ႕ေနရသည့္ ကိုယ္ဟန္ေတြကေတာ့ နည္းနည္းမွၾကည့္မေကာင္းပါ။ အထူးသျဖင့္ ထိုင္လွ်က္ပံုေတြျဖစ္သည္။ ကုလားထိုင္ေပၚမွာပဲ ထိုင္ထိုင္၊ ျမက္ခင္းေပၚမွာပဲ ထိုင္ထိုင္၊ ထိုင္လိုက္သမွ် ကိုယ္ဟန္ ေတြက ေယာက်ာ္းေတြအတြက္ စိတ္ရိုင္း၀င္စရာ ဟန္ေတြခ်ည့္ ျဖစ္သည္။ လွသလားဆိုေတာ့ အဲဒီဟန္ေတြက နည္းနည္းေလးမွ်မလွ။ ေယာက်ာ္းေတြ ကို ဆြဲေဆာင္သည္ဆိုလွ်င္လည္းေျပေျပျပစ္ျပစ္ ဆြဲေဆာင္နိုင္မွာမဟုတ္။ အနုပညာပါပါ ဆြဲေဆာင္မွာမဟုတ္။ တစ္တစ္ခြခြ ဆြဲေဆာင္ျခင္းပဲ ျဖစ္နိုင္ပါသည္။

ကြ်န္မတို႕နိုင္ငံမွာ ဘာေၾကာင့္ ျပကၡဒိန္ေတြ Wall Sheet ေတြေဖာင္းပြေနရသလဲ ... ဟု ကြ်န္မတစ္ခါတ

ေလ စဥ္းစားၾကည့္မိသည္။ ေစ်းကြက္ေကာင္းလို႕ေပ့ါ၊ ၀ယ္သူေတြမ်ားလို႕ ေပ့ါလို႕ ကၤ်န္မက လြဲျပီးလူတိုင္းၾကိုက္ေနသည္ေပ့ါ။ ဒါျဖင့္ ေယာက်ာ္းေတြနဲ့ မိန္းမေတြ ဘယ္သူက သည္ပံုေတြကို ပိုၾကိဳက္မွာဘာလိမ့္။ ေယာက်ား္ေတြက ပို၀ယ္သလား၊ ကြ်န္မမိတ္ေဆြေယာက်ာ္းေတြက လညး္ပံု၀ယ္တာ တစ္ခါမွ် မေတြ႕ဘူးပါဘူး။ တခါတုန္းကေတာ့ ေယာက်ာ္း သူငယ္ခ်င္းတေယာက္၏ အိပ္ခန္းကို တစြန္းတစ ျမင္ရတုန္းက သူ့အခန္းနံရံမွာ အေမရီကန္အဆိုေတာ္မက္ေဒါနား၏ ပံု Wall Sheet နွစ္ခုလား ျဖတ္ကနဲ၊ ေတြ႕လိုက္ ဖူးသည္။ ဒါပဲ။ သည္ေတာ့လည္း သည္ျပကၡဒိန္ေတြ ဘယ္သူေတြ၀ယ္ေနျကသလဲ ဟုကြ်န္မစိတ္၀င္စားသြားရေလသည္။ ျပကၡဒိန္ေတြက္ု ဘယ္သူ ၀ယ္ေနျကသလဲ ဟု ကြ်န္မစိတ္၀င္စားသြားရေလသည္။ ျပကၡဒိန္ဆိုသည္မွာ အမ်ားအားျဖင့္အိမ္တအိမ္မွ၏ ဧည့္ခန္းမွာ ေနရာေပးခံရမည့္ ျပကၡဒိန္သည္ အနုပညာေျမာက္ရမည္၊ ဓါတ္ပံုကို ျကည့္ရင္းစိတ္ခ်မ္းေျမ႕ေစရမည့္ ကြ်န္မတို႕ဆီက ပန္းရိုးမ ျပကၡဒိန္မ်ားသည္ သူတို့ဆီကျပကၡဒိန္မ်ားလိုပင္ အနုပညာဆန္စြာ မ်က္စိပေဒသာျဖစ္ေစသည္. ကြ်န္မအၾကိဳက္ဆံုး ျမန္မာျပကၡဒိန္မွာ ပန္းရိုးမျဖစ္သည္။ အရင္တုန္းက ပန္းရိုးမျပကၡဒိန္ကို လက္ေဆာင္မရလွ်င္ ၀ယ္၍ အိမ္မွာခ်ိန္ဆြဲခဲ့ဖူးသည္။ ဒုတိယ အၾကိုက္ဆံုးမွာ ျမ၀တီျပကၡဒိန္ ျဖစ္ခဲ့သည္။ ကြ်န္မနွစ္သက္ဖူးသည့္ ျပကၡဒိန္မ်ား၌ ရုပ္ရွင္မင္းသမီးပံုပါေသာ ျပကၡဒိန္ေတြလည္းရွိခဲ့ဖူးပါသည္။ ကိုယ္အထက္ပိုင္း သံုးပံုတပံု ဒါမွမဟုတ္ မ်က္နွာပိုင္း ဓါတ္ပံုမ်ား ျဖစ္သည္။ ကြ်န္မမွတ္မိသေလာက္ေတာ့ ဓါတ္ပံုသိန္းေဇာ္လြင္ နွင့္ မင္းသမီးေမသီခလား အဲသည္လို နာမည္မ်ိဳးနွင့္ ဓါတ္ပံုမ်ားျဖစ္သည္. ရင္ကို အသားေပးတာ တင္ကို အသားေပးတာ တခုမွ်မရွိ။ မ်က္နွာပိုင္းနွင့္ လည္ပင္းပိုင္းပဲပါသည္။ အလင္း အေမွာင္၊ မ်က္မွာထား၊ မိတ္ကပ္၊ ေဆးေရာင္ အလြန္ေျပျပစ္သည့္ ဓါတ္ပံုမ်ားျဖစ္သည္။ 

ယခုေတာ့ ျပကၡဒိန္ ၀ယ္က်င့္မရွိေတာ့သျဖင့္ ျပကၡဒိန္ေတြဆီ မေရာက္ျဖစ္တာ နွစ္ေပါင္းၾကာခဲ့့ျပီ။ သြားရင္းလာရင္း တိုးလိုးတန္းလန္းခ်ိတ္ထားသည့္ ျပကၡဒိန္မ်ားကို ျမင္ရတာကေတာ့ သိပ္မေျခအေန မေကာင္းပါ။ ကြ်န္မ သူငယ္ခ်င္းေယာက်ား္ေလး သံုးေလးေယာက္ကို ျပကၡဒိန္ထဲက အမ်ိဳးသမီးေတြအေၾကာင္း ေျပာျပဖူးသည္။ အဲသည္ ဓာတ္ပံုဟန္ေတြကသူတို႕၏စိတ္ဓါတ္ကို မည္ကဲ့သို့ျဖစ္ေပၚေစသလဲဟု ေမးၾကည့္သည္။ သူတို့ကြ်န္မကို ဆဲၾကပါသည္။ ကြ်န္မတို႕ဆီမွာ သူတို့ဆီေလာက္ ညစ္ညမ္းမွု႕ေတြမရွိၾကလို႕ေတာ္ပါေသးရဲ့။ လိင္ဆိုင္ရာ အသားယူ အျမတ္ထုတ္ျခင္း၊ ခ်ဥ္းကပ္ျခင္း၊ စမ္းသပ္ျခင္းမွအစ မုဒိမ္းမွု႕အထိ သူတို့နိုင္ငံမွာလိုမမ်ားလို႕ ေတာ္ပါေသးရဲ့။ ျမန္မာအမ်ိဳးသမီးေတြ၏ ၀တ္စားဆင္ရင္မွူု႕လည္းတစ္ေၾကာင္းပါလိမ့္မည္။ ျမန္မာအမ်ိဳးသားေတြ၏ ကိုယ္က်င့္တရားသိကၡာ တည္ၾကည္ေအာင္ ၾကိဳးစားေစာင့္ထိန္းခ်ဳပ္မွု႕လည္းတစ္ၾကာင္းပါလိမ့္မည္။ ဘတ္စ္ကားေပၚမွာ၊ လမ္းေပၚက လူသြားစၾကၤၤေပၚမွာလိင္မွု႕ဆိုင္ရာညစ္ညမ္းသည့္အေျပာအဆို၊ ဟန္အမူအရာျဖင့္ အမ်ိဳးသမီးမ်ားအား ေနွာက္ယွက္သည့္ေယာက်ား္ေတြလည္းရွိေတာ့ ရွိတာေပ့ါေလ။ လူနည္းစုျဖစ္သျဖင့္ ကြ်န္မတို႕ေရွာင္ရွားလို႕ရပါသည္။ လူနည္းစု၏ မေတာ္တရာ္ စိတ္ထားမ်ိဳး လူမ်ားစုေပၚေပါက္လာလွ်င္ဒုကၡဟု ကြ်န္မ မၾကာခဏ ေၾကာက္ရြံ႕ စိုးရိမ္မိရသည္။ ကြ်န္မ တေယာက္တည္းပဲ စိုးရိမ္ေနသလားမသိ။ ဓါတ္ပံုရွင္ အမ်ိဳးသမီးေတြမွာ ကြ်န္မထက္ပိုျပီးလံုျခံုစိတ္ေတြရွိေနသလား။ ဒါမွမဟုတ္ ဤကဲ့သို့ေသာ အေၾကာင္းေၾကာင့္ထိုကဲ့သို႕ အက်ိဳးျဖစ္ေပၚတန္ေကာင္းဟုပင္မစဥ္းစားမိၾကတာလား၊ ကြ်န္မ မသိနိုင္ပါ။

ယခုေခတ္သည္ ရုပ္၀တၳဳကို အသားေပးလာသည့္ ေခတ္ဟု ဆိုရမည္ထင္သည္။ အေျခအေနအရပညာနွင့္ဦးေနွာက္ အရည္အခ်င္းကို လူျမင္သာေအာင္ ၾကြား၀ါလို႕မရသည့္အခါ ရုပ္ပိုင္းဆိုင္ရာ ျဖည့္စြက္မွူ႕မ်ား၏အရည္အခ်င္းကို ေကာင္းသည္ထက္ေကာင္းေအာင္ ၾကိဳးစားလာၾကပံု ေပၚေပါက္ပါသည္။ မိန္းခေလးေတြက ေယာက်ာ္းေလး၏ ၀တ္စားဆင္ရင္မွု႕က ေငြေၾကးတန္ဖိုးအရ ေတာ္ေတာ္ ကို တိုးတက္လာ၏။ မိန္းမေမာ္ဒယ္ေတြပါ ေနရာရ ေခတ္စားလာသည္။

အခုေခတ္ကို ေမာ္ဒယ္ေခတ္ဟု တခ်ိဳ႕က သတ္မွတ္ၾက၏။ ယခု နွစ္ႏွစ္ သံုးနွစ္အတြင္း ေမာ္ဒယ္ယဥ္ေက်းမွူ႕ထြန္းကားလာသည္မွာလည္း ကြ်န္မတို႕ မ်က္ျမင္ပဲ။ေမာ္ဒယ္အေပၚ ထားသည့္ လူၾကီးမိဘ၏ သေဘာထားေတြပင္ ေျပာင္းလဲကုန္ျပီ။ အရင္က ကိုယ္ဟန္ျပမယ္အျဖစ္ ပထမဆုရသည့္ သမီး၏ေအာင္ျမင္မွူ႕ကို လူထဲသူထဲမွာ ထုတ္ေဖာ္ဂုဏ္ယူဖို့ရွက္ရြံ့ သည့္ ဖခင္မ်ားအေၾကာင္း ခဏခဏ ၾကားခဲ့ဖူး၏။ ယခုအခ်ိန္ အဲသည္အျဖစ္မ်ိဳးမရွိေတာ့ဘူးထင္သည္။ ဖက္ရွင္မယ္ေတြ ဖက္ရွင္ျပိဳင္ပြဲေတြသည္ (ဖ်က္ခံထားရ) အခန္းက႑တခုအျဖစ္ တြင္က်ယ္စြာေနရာယူလာနိုင္ျပီ။ ေမာ္ဒယ္ျပိဳင္ပြဲအတြက္ သတ္မွတ္စံေတြကလည္း အမ်ိဳးမ်ိဳးျဖစ္လာသည္. အရင္တုန္းက ကိုယ္ခနၡာအခ်ိဳးအဆစ္ ေျပျပစ္လွပမွု႕ကိုတိုင္းတာေသာ စံက တမ်ိဳးတည္းသာ။ ခါးေသး ရင္ခ်ီ ေအာက္ပိုင္းဖြံ႕ထြားမွု႕ျဖင့္ တိုင္းတာသည္။ ခါးေသး ရင္ခ်ီ ေအာက္ပိုင္းဖြံ႕ထြားမွဳျဖင့္တိုင္းတာသည္။ ယခုအခါ ပိန္ပိန္ သြယ္သြယ္ ကိုယ္ခႏၶာမ်ားပါ ေနရာရလာသည္။ အ၀တ္အစားေတြကလည္း စံအမ်ိဳးမ်ိဳး ျဖစ္လာသည္။ တေလာဆီတုန္းက ကိုယ္ခနၳာကို စုထုတ္ထားသလို က်ပ္ေနေအာင္၀တ္ျပီး မိမိႏၶာကိုယ္ကို ထင္းထင္းၾကီး ရင္သပ္ရွု႕ေမာ အံ့ျသေစခဲ့ၾကပါသည္။ ယခုအခ်ိန္မွာ ပြပြေယာင္းေယာင္း ပါးပါးေပ်ာ့ေပ်ာ့ အိအိဆိုေတာ့ လံုျခံဳစြာ နူးညံ့စြာရင္ခုန္ရတာေပ့ါေလဟု စိတ္ခ်လက္ခ်ရွိသည္က ခဏပဲ။ 

တျဖည္းျဖည္း သတိထားမိလာသည္ကေတာ့ ၀တ္စံုေတြပိုပိုျပီး ေပ်ာ့အိလာ၊ ပိုပိုျပီး ပါးလွပ္လာျခင္းျဖစ္သည္။ ဟိုေခတ္က ၀ိုင္၊ ပဒုမၼာတို႕ မွန္နိုင္လြန္တို႕လည္းပါးတာပါဘဲ။ အက်ီၤအျဖစ္ ေဘာလီအထက္မွာ ပါးပါးလွပ္လွပ္ ျမင္ရျခင္းက တစ္မ်ိဳးအရသာ ေပ့ါေလ။ ယခုေခတ္မွာကတည္းက ကြ်န္မတို႕ျမန္မာမိန္းခေလးေတြ ၀တ္ေနခဲ့သည္က လိင္ဆၤဲေဆာင္မွု႕ရွိသည့္ ျပန္႕ထမီေတြ။ သံုးေတာင္၀တ္မိန္းမသားဟု ဆိုရိုးစကားျဖစ္ရေအာင္ပင္ တကယ္ကို သံုးေတာင္မွ်သာရွိေသာ အ၀တ္ျဖင့္ ကြ်န္မတို႕ထမွ၀တ္ခဲ့ဲၾကသည္။ ျပန္႕ထမီသည္ အကန့္အသတ္နွင့္သာ အသံုးက်ခရီးေရာက္၏။ စဥ္းစားျကည့္ေတာ့ ေျခလွမ္းလွမ္းလို႕ လြယ္ေအာင္ ဒူးဆစ္ဆီမွာ ခ်ိတ္ျဖင့္ တြယ္ခ်ိတ္ထားလွ်င္

လမ္းေလွ်ာက္သည့္အခါ ေျခသလံုးသား ေဖြးေဖြးဟာ မျမင္ခ်င္မွအဆံုး ျဖစ္လိမ့္မည္။ 

ေျခသလံုးဖံုးရန္ခ်ိတ္ကို ေျခသလံုးထိဆင္းျပီး တြယ္ခ်ိတ္ထားျပန္ေတာ့လမ္းေလ်ွာက္သည့္အခါတံု႕

ေနွးတံု႕ေနွးျဖစ္မည္။ 

ေျခတလွမ္းကုေ႗တသန္းတန္ေအာင္ ေနွးေကြးစြာစိပ္စိပ္လွမ္းေနရမည္။ ျပန္႕ထမီ မေကာင္းေသာ ျပစ္ခ်က္ေနာက္တစ္ခုမွာ အမ်ိဳးသမီး၏ ခါးေအာက္ပိုင္း ေရွ႕ပိုင္းျမင္ကြင္းကို အ၀တ္စ နွစ္ထပ္ျဖင့္သာ ကာကြယ္ေပးနုိင္ျခင္းျဖစ္သည္။ ဘယ္မွညာသို႕ပတ္ေသာ အပၚလႊာ၊ တထပ္ဒါပဲ။

ဟိုတုန္းက ပိုးထည္ေတြကလည္း အပါးသားမဟုတ္လား။ မျပအပ္သည့္ အရာ၏ အေရးအၾကာင္းတုိ႕ကို သိပ္ဖံုးကြယ္ေပးနိုင္မည္ မထင္ပါ။ 

ေနာက္ပိုင္းမွာ ကြင္းထမီ၏ ေကာင္းက်ိဳးေတြေၾကာင့္ ျဖစ္သည္ေျခလွမ္းရတာလြယ္ကူသည္။ ေျခလွမ္းေတာ္ေတာ္က်ဲလိုလွ်င္ထမီအထက္ဆင္စက္ုိ စုလံုးျပီး ေျခသလံုးေပၚေအာင္ တုိတုိ ၀တ္နိုင္ေသး၏။ ရွည္ခ်င္လွ်င္အထက္ဆင္ပိုင္းကို ျဖန္႕ျပီး ေျခမ်က္စိဖံုးေအာင္ ၀တ္နိုင္ေသး၏။ ကြင္းထမီ္၏ ကြ်န္မအၾကိဳက္ဆံုးမွာ ခါးေအာက္ပိုင္းေရွ႕ျမင္ကြင္းကို ေတာ္ေတာ္လံုျခံုေအာင္ ဖံုးေပးနိုင္ျခင္းပင္ျဖစ္သည္။ စကတ္မွာက အ၀တ္စ တလြွာတည္းသာ ဖံုးထားသည္။ စကတ္ထမီမွာ ေရွးေခတ္က ျပန္႕ထမီမွာ ေအာက္လွြာနွင့္ အေပၚလြွာဟု နွစ္ထပ္ျဖင့္သာဖံုးထားသည္။ ကြင္းမွာက သံုးထပ္.... ဘယ္မွ ညာသို့ပတ္ယူေသာ ေအာက္အလြွာတထပ္၊ ညာမွ ဘယ္သို့ ယူ၍ ခ်ိတ္ေသာအေပၚလႊာက နွစ္ထပ္ မဟုတ္လား။ အားလံုး သံုးထပ္ေပ့ါ။ ဘယ္ေလာက္လံုျခဳံလိုက္ပါသလဲ။

ယခုတေလာ မိန္းခေလးေတြ ပါးပါးလွပ္လွပ္ ေပ်ာ့ေပ်ာ့အိအိ အ၀တ္စမ်ားကို ဂါ၀န္ေျဖာင့္ေျဖာင့္ အရွည္ကေလးေတြ စကပ္ကေလးေတြခ်ဳပ္၀တ္ေနတာ ျမင္ရသည္။ အ၀တ္အဆင္ ကေလးေတြလွပါရဲ႕ ဆန္းပါရဲ့။ တစ္ခါတေလ အ၀တ္က ပါးလို႕လား. ခ်ဳပ္တဲ့သူက အခ်ိဳးမက်လို႕လာူ။ ကိုယ္ခႏၶာကိုက ထင္ရွားေနလို႕လားမသိ၊ ေရွ႕ျမင္ကြင္းက သိတ္မလွပတာေတြ ကြ်န္မၾကံဳရျမင္ရသည္။ လိင္ဆြဲေဆာင္မွု႕ေတာ့ ျဖစ္စရာမဟုတ္၊ ဟားစရာပဲ ျဖစ္ေနမည္ ထင္သည္။ ကြ်န္မကိုက မိန္းခေလးေတြနွင့္ ပတ္သက္ျပီး နည္းနည္းမွ် ေျပာစရာအကြက္ မျဖစ္ေစခ်င္လို႕လား မသိ။ ျမင္လို႕ကေတာ့ သိတ္မေကာင္းတာ အမွန္ပါပဲ။ အေပၚက တီရွပ္ပြပြ ရွည္ရွည္ၾကီးေတြဖံုးျပၤီး ၀တ္ထားတာျမင္ရလွ်င္ ကြ်န္မ စိတ္ခ်မ္းသာရေလသည္။ ကြ်န္မတို႕ဆီမွာ သူတို့နိုင္ငံေတြမွာလို လုပ္ငန္းခြင္မွာ လိင္အျမတ္ထုတ္ခံရျခင္း သိတ္မရွိဘူးထင္သည္။ သိတ္မၾကားရဘုူးဆိုေတာ့ သိတ္မရွိလို႔ ျဖစ္မွာေပ့ါေနာ္။ သူတို့ဆီမွာေတာ့ အလုပ္ရွင္က အလုပ္သမကို အသားယူတာ၊ အျမတ္ထုတ္တာ၊ ဆတ္ေဆာ့တာ၊ ျမဴဆြယ္ဖ်ားေယာင္းတာ ခဏခဏ ျကားရဖူးသည္။ တရားရံုးေတြမွာ အဲသည္လိုအမွုေတြ အမ်ားၾကီးပဲဟု ေျပာျပပါသည္။ ကြ်န္မတို႕ဆီက အစိုးရရံုးေတြ ပုဂၢလိကရုံးေတြမွာ အဲဒီ မေတာ္တေရာ္အျဖစ္ေတြ သိပ္္အသံမထြက္လာေပ။ ကြ်န္မတို႕မိန္းမေတြက သူတို့ဆီက မိန္းမေတြထက္ပိုျပီး အေနအထိုင္ ထိန္းခ်ဳပ္လို႔လား။ ကြ်န္မတို႕ဆီက မိန္းမေတြက သူတို႕ထက္ပိုျပီး ကိုယ္က်င့္သိကၡာကို တန္ဖိုးထားၾကလို႕လား။ သို့မဟုတ္ အမွူု႕ကို ရဲတိုင္ေလာက္ေအာင္ သတၱိမရွိၾကလို႕လား။(ဖ်က္ခံထားရ) အေၾကာင္းေတာ့ ့အမ်ိဳးမ်ိဳးရွိမွာေပ့ါေလ။

အထည္ခ်ဳပ္စက္ရံုက အလုပ္သမားေလးေတြဆီက မေက်နပ္အသံမ်ိဳးေတြေတာ့ ကြ်န္မ တခါတခါ ၾကားရဖူးပါရဲ့။ ဒါက ရာခိုင္နွုန္းနွင့္ယွဥ္ေတာ့ သိပ္မရွိပါ။ ဒါကလည္း တခ်ိဳ႕က လုပ္ငန္းခြင္မွာ အဆင္မေျပမွာစိုးလို႕ အလုပ္လက္မဲ့ ျဖစ္မွာစိုးလို႕၊ အရွက္ကြဲမွာစိုးလို႕ သည္းညည္းခံ ျမိဳသိပ္ေနခဲ့သည့္ အမွုေတြ ဘယ္ေလာက္မ်ားမွန္းမသိ။. ဘတ္စ္ကားေပၚမွာ မေတာ္တေရာ္ ထိေတြ႕မွုေတြျဖင့္ အမ်ိဳးသမီးေတြ အျမတ္ထုတ္ခံေနၾကတာရတာကလည္း အေရအတြက္ေတာ့ မနည္းလွပါ၊ သူတို့ တိုင္ေတာ တာေတြလည္း တခါမွ ကြ်န္မ မၾကံဳဘူး မၾကားဘူးပါ။ သည္ေတာ့ ရဲစခန္းမွာ တိုင္ခ်က္ဖြင့္သည့္ လိင္ဆိုင္ရာ အျမတ္ထုတ္ခံရမွု႕မ်ား ဘယ္ေလာက ္မ်ားျပားေနခဲ့သလဲ၊ စာရင္းဇယားမွန္းေျခ ကြ်န္မတို႕ မသိနိူင္ပါ. မတိုင္ၾကဘူးဆိုေတာ့ သိပ္နစ္နာစြာ အျမတ္ထုတ္ခဲ့ျခင္းမ်ိဳး မဟုတ္လို့ပဲဟု စိတ္ေျဖစရာ ရွိပါသည္။ ဘာဘဲျဖစ္ျဖစ္ လမ္းေပၚမွာ အငွားကားေပၚမွာ ေတြ႕ရမည့္ ေယာက်ာ္းေတြသည္ျပစ္မွု႕က်ဳးလြန္ရန္အလားအလာရွိေသာ(Potential) စိတ္ဓါတ္ပိုင္ရွင္မ်ား ျဖစ္ၾကသည္မွာ အမွန္ပဲျဖစ္သည္။ အေျခအေနနွင့္ အခ်ိန္အခါ အခြင့္အေရး သင့္တင့္မွ်တလ်ွင္ ယိမ္းယိုင္နိုင္စြမ္း ရွိသူမ်ားခ်ည္း ျဖစ္သည္မဟုတ္လား။ ေယာက်ာ္းျဖစ္ေစ၊ မိန္းမျဖစ္ေစ စိတ္ယိမ္းယိုင္မွုူ႕အလားအလာသိပ္မကြာေပမယ့္ ခနၳာေဗဒနွင့္ ဇီ၀ရုပ္တည္ေဆာက္ပံု ဇီ၀ကမၼသေဘာတရားအရ ေယာက်ာ္း၏ စိတ္ယိမ္းယိုင္မွူက ပိုလ်င္ျမန္သည္ဆိုတာ မိန္းခေလးေတြသေဘာေပါက္ထားသင့္သည္။ ကြ်န္မတို့ မသိေသာ ေယာက်ာ္းေတြ၏ ျမင့္ျမတ္မွု႕အေပၚ မိမိ၏ လံုျခံဳမွုကို ပံုအပ္ ယံုၾကည္ပစ္လိုက္မည့္အစား မိမိကိုယ္တိုင္ ထိန္းခ်ဳပ္ေရွာင္ၾကဥ္ ျခင္းျခင့္ လံုျခံဳမွုရထားဖို႕ မလိုအပ္ဘူးလား။

မိမိ၏ စိတ္ဆနၵသေဘာတူညီမူမပါဘဲ မိမိ၏လိင္အေပၚမွာ အျမတ္ထုတ္ အသားယူခံရသည့္အျဖစ္မွာ ကြ်န္မတို႕မိန္းခေလးေတြအတြက္ ဆိုး၀ါးတဲ့ နစ္နာမွုပဲ။ ဒါထက္ ဆိုးတာက ကြ်န္မတို႕ကလည္း နစ္နာေသးရဲ့ အဲဒီ နစ္နာမွူ႔ဟာ ကြ်န္မတို႕ ၀တ္စားဆင္ယင္ပံု လွ်ပ္ေပၚေလာ္လီလို႔ ျဖစ္ရတာေပ့ါဟု ေစာ္ကားသူေတြဘက္က ဆင္ေျချပနိုင္ ေလာက္ေအာင္လည္း ကြ်န္မတို့မွာ ဟာကြက္ေတြ ရွိေနမယ္ဆိုလွ်င္ ကြ်န္မတို႕ဘက္မွ နွစ္ခါမနာရေပဘူးလား။ တခါတခါ နိုင္ငံျခား ရုပ္ရွင္မင္းသမီးမ်ား၏ ၀တ္စားဆင္္ယင္ပံုကိုျကည့့္ျပီး ကြ်န္မတို႕ စိတ္အခန့္မသင့္ျဖစ္ရသည္။ သူတို့က ကြ်န္မတို႕ႏွင့္ ေျပာင္းျပန္ ကိုယ္အထက္ပိုင္းကို ေဖာ္နုိုင္သမွ် ေဖာ္ဖို့ျကိုးစားတီထြင္ျပၾက၏။ တခ်ိ္ဳ့၀တ္ထားသည့္ အ၀တ္အစားေတြက ရင္သားကို နည္းနည္းကေလး ဖံုးသည္ဆိုရံုကေလး ဖံုးဟန္ျပထားသည့္ ပံုစံမ်ိဳး။ ျဖစ္မွျဖစ္ရေလ ဒါဆိုလဲ ၀တ္မေနပါနဲ့ေတာ့ တခါတည္း ခြ်တ္ပဲထားလိုက္ပါေတာ့လား ......... ဟု ကြ်န္မ ေရရြတ္မိသည္အထိ စိတ္အေနွာက္အယွက္ ျဖစ္ခဲ့ၾကရသည္။(ဖ်က္ထားခံရ)

ဘာေၾကာင့္မ်ား မိမိနွင့္ မသက္ဆိုင္သည့္ ေယာက်ာ္းအားလံုးကို ျပခ်င္ရတာလဲ။ မိန္းမေတြရဲ့ အဲဒီစိတ္ဟာ ေတာ္ေတာ္ထူးဆန္းတာပဲ ... ဟု ကြ်န္မ နားမလည္နိုင္ေအာင္ျဖစ္မိသည္။ အဲဒီလို မိန္းမေတြဟာေယာက်ာ္းနွင့္ မိန္းမ တန္းတူအခြင့္အေရးေရာ လိုခ်င္ရဲ့လား၊ ေယာက်ာ္း၏ ဥာဏ္ရည္ကို ရင္ေဘာင္တန္း အမွီလိုက္နိုူင္သည့္ ဥာဏ္ရည္မ်ိဳးေတြေရာ လိုခ်င္ရဲ့လား။ မိမိ၏ မိန္းမဆန္ဆန္ လွပႏြဲ႕ေနွာင္းမွူ႕ခႏၶာ၏ လိင္ခြန္အားကိုသာ အဓိက တန္ဖိုးထားသူမ်ားျဖစ္ေလသလား။ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ခ်စ္သည့္(Narcissus) အမ်ဳိးအစားအျဖစ္ သတ္မွတ္ရမလား။

ရုပ္ျမင္သံၾကားမွာ ရုပ္ရွင္မွာ အဲလို မိန္းမမ်ိဳးေတြက အလွအပကို မေတာ္တေရာ္ ျပေရာ၊သူတို႕ ကိုယ္တုိင္က်ေတာ့ လမ္းေပၚမွာ လုပ္ငန္းခြင္မွာ ေလွ်ာက္သြားေနရတာ မဟုတ္၊ လံုျခံဳေရးအေစာင့္ေတြနွင့္အလံုပိတ္ အဖိုးတန္ကားေတြနွင့္ လံုျခံဳေရးစနစ္ ေကာင္းေကာင္းျဖင့္ ေစာင့္ေရွာက္ကာကြယ္ထားေသာ အိမ္ၾကီးေတြနွင့္ လံုျခံဳလို႕။ သူတို့ကိုျကည့္ျပီးမေတာ္တေရာ္ စိတ္ေတြထကုန္မယ့္ ေယာက်ာ္းတခ်ိဳ႕ကိုသူတို႕ ၾကံဳၾကိဳက္ရင္ဆိုင္ရမွာ မဟုတ္၊ အဲသည ္Potential ေယာက်ာ္းေတြကို လွ်ပ္စစ္ကူးေအာင္ သူတို့ကဖန္တီးေပးလိုက္မိျပီ ဆိုတာလည္း အသိ၀င္စရာ မလိုေပ။ အဲဒီေယာက်ာ္းေတြကိုျကံုျကိုက္ရင္ဆိုင္ရသည္က သာမန္ အမ်ိဳးသမီးကေလးေတြ ....။ အလုပ္ခြင္မွာ ... ၊ ဘတ္စကားေပၚမွာ ...၊ ေျမေအာင္ရထားဘူတာရံုမွာ ေန႕စဥ္အမွ် ရုန္းကန္လွူပ္ရွားေနၾကသည့္ မိန္းကေလးေတြ ...။ သူတို့ေလးေတြကသာ ထိုေယာက်ာ္း အမ်ိဳးအစားအတြက္သားေကာင္ေတြျဖစ္ရသည္။ သူတို့ေလးေတြမွာ ေဘာ္ဒီဂတ္မရွိပါ။ လက္နက္ကိုင္ လံုျခံဳေရးေရး အေစာင့္မရွိပါ။

အဖိုးတန္ကားၾကီးေတြ မရွိပါ။ သူတို့ေလးေတြကသာ ထိုေယာက်ာ္းေတြ၊ လမ္းေပၚမွာလည္း ေယာက်ာ္းေတြ ...... ေျမေအာက္ ရထားဘူတာရံုမွာ ရထားတြဲထဲမွာလည္း ေယာက်ာ္းေတြ ..... မိမိ တိုက္ခန္းအ၀င္ စၾကၤန္ ဟိုဘက္ သည္ဘက္ ေတြမွာလည္းေယာက်ာ္းေတြ ...။ သည့္ထက္လံုျခံဳသည့္ တိုက္ခန္း သို့လည္း ေငြေၾကး အေျခအေနရ မေျပာင္းနိုင္။ သူတို့အတြက္ ဘာကို အကာအကြယ္ယူရမွာလဲ။ အဲသည္အခါမ်ိဳးမွာ မိမိေဘးအတြက္ ေယာက်ာ္းတို႕၏ ျမင့္ျမတ္မူႈ ကို အားကိုးယံုၾကည္ထားရရုံဘဲလား။ တျခား ဘာနည္းေတြမ်ား ရွိေသးလို႕လဲ။ ကြ်န္မတို႕ မိန္းမေတြမွာ နူးညံ့ေပ်ာ့ေျပာင္းမွူအရ၊ ကို္ယ္ခနၵ ာ၏ တည္ေဆာက္ပံု သဘာ၀အရေယာက်ာ္းေတြ၏ သားေကာင္ဘ၀သို့ေရာက္ေနျကျပီးသားပါ။ 

ကြ်န္မတို႕ဟာ သူတို့ရဲ႕သားေကာင္ပါလား... ဟူသည့္အျမင္မ်ိဳး သူတို့မွာ ေပ်ာက္ကြယ္သြားေအာင္ ဒါမွမဟုတ္ တတ္နိုင္သမွ် သူတို့ ေမ့ထားလို့ရေအာင္ ကြ်န္မတို႕က နည္းမ်ိဳးစံုျဖင့္ ေရွာင္တိမ္းကာကြယ္ ေနမွျဖစ္မည္။ သူတို့နွင့္ ဥာဏ္ရည္တူေအာင္ အရည္အခ်င္းတူေအာင္ ကိုယ့္ကို ေလးစားလာေအာင္ ကြ်န္မတို႕ လုပ္နိုင္နိုင္တာပဲ။ ကိုယ္ခနၵာအလွအပ၊ အသားအရည္ နူးညံ့မွု စသည္တို့ျဖင့္ဆြဲေဆာင္စရာ အျဖစ္မ်ိဳးေတြ တခါ နွစ္ခါ တေယာက္ နွစ္ေယာက္နွင့္ေတာ့ ၾကံဳရမွာေပါ့။ ေတာ္ျပီေပ့ါ။ ဘာျဖစ္လို႔ ဒီလက္နက္ေတြကိုခ်ည္း အေရးတယူ ထုတ္သံုး ေနရသလဲ။ တျခားလက္နက္ေတြ မရွိလို႕မ်ားလား။ အဲဒီ ဓါတ္ပံုဆရာ ေၾကာ္ျငာဒါရိုက္တာေတြက ေယာက်ာ္းခ်ည္ပဲမို႕ ေယာက်ာ္းေတြရဲ့အၾကိဳက္ကို သိတတ္စြာျဖည့္ဆည္း ေပးေနၾကတာလား။

ကြ်န္မအူေၾကာင္ေၾကာင္ စဥ္းစားၾကည့္လိုက္တိုင္း ဦးေနွာက္ေတြ ေျခာက္ျခားသြားသည္။
ေသခ်ာတစ္ခုကေတာ့ ကြ်န္မတေယာက္ထဲ အေတြး ေတြေခါင္ေနျခင္းျဖစ္ရမည္။ ကမၻာေလာကျကီၤးကေတာ့ သာယာလို့၊ လွပ ...လို႕၊ ေယာက်ာ္းေတြနွင့္ မိန္းမေတြကလည္း အေပးအယူေတြမွ်လို႕၊ အနုပညာဖန္တီးသူနွင့္ ခံစားသူ ေျပလည္လို႕၊ (အဖ်က္ခံထားရ)အားလံုးေခ်ာေမြ႕လ်က္ရွိသည္။

(သင့္ဘ၀ေအာင္ျမင္ေရး အမွတ္ (၁၀)၊ ၁၉၉၉ ခုနွစ္ထုတ္မဂြဇင္းမွ ဂ်ဴးရဲ႕ မေတာ္တေရာ္ ေဆာင္းပါး ျဖစ္ပါတယ္)