KIO/KIA အသြင္ကူးေျပာင္းေရးအေပၚကခ်င္အမိ်ဳးသားတစ္ဦး၏အျမင္

အလုပ္မျဖစ္ေသာေတြ႕ဆံုမွူ႕မ်ား

၁။                 KIO/ KIA အား နယ္ျခားေစာင့္တပ္ အသြင္ေျပာင္းေရးအတြက္နွစ္ဦးနွစ္ဘက္ အၾကိမ္ၾကိမ္ေတြ႕ဆံုေဆြးေႏြးခဲ့ၾကသည္မွာ အခ်ိန္ကာလတစ္နွစ္ေက်ာ္ ၾကာခဲ့ျပီျဖစ္ေသာ္လည္း တိုးတက္ျဖစ္ထြန္းမွူ႕ တစ္စံုတစ္ရာမရရွိခဲ့ပါ။ အသြင္ကူးေျပာင္းေရးသည္ ကခ်င္အမ်ိဳးသား

နိုင္ငံေရးကို သာမက ကြဲရွလြယ္ေသာ ကိစၥရပ္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ခိုင္မာတိက်ေသာ စည္းမ်ဥ္း၊ မူ၀ါဒမ်ား ခ်မွတ္ျပီး အခ်ိန္ယူ ကိုင္တြယ္သြားရမည့္ အမ်ိဳးသားေရး လုပ္ငန္းစဥ္ ျဖစ္သည္။ ဤလုပ္ငန္းစဥ္မွ ထြက္ေပၚလာမည့္ ရလဒ္မ်ားသည္လည္း Legitimacy ရွိရပါမည္။ ဤလုပ္ငန္းစဥ္တြင္ ပါ၀င္ေနေသာ Stake Holder အားလံုးသည္လည္းအျပန္အလွန္ေလးစားမွူ႕နွင့္ ရိုးသားပြင့္လင္းျမင္သာမွူ႕မ်ားရွိရန္ အထူးအေရးၾကီးပါသည္။

ေျပာင္းလဲလာေသာခ်ဥ္းကပ္မွဴ႕

၂။       ၂၀၁၀ခုႏွစ္၊ ဧျပီလတြင္ အမွတ္(၁)၊ စက္မွဴ႕၀န္ၾကီးဦးေအာင္ေသာင္းျမစ္ၾကီးနား သို႕ေရာက္ရွိ

လာျပီး အသြင္ကူးေျပာင္းေရးလုပ္ငန္းစည္း၀ိုင္းအတြင္း ၀င္ေရာက္ျခင္းျဖင့္ နယက သည္ ၎ ၏

ခ်ဥ္းကပ္နည္းဗ်ဴဟာ အသစ္ကို စတင္လိုက္သည္။

                    ဦးေအာင္ေသာင္းသည္ ၀န္ၾကီးခ်ဳပ္သိန္းစိန္အပါအ၀င္မ်ားစြာေသာ၀န္ၾကီးမ်ားထက္ စီနီယာက်သူျဖစ္ျပီး တပ္ခ်ဴဳပ္၊ ဒုတပ္ခ်ဴပ္ တို႔နွင့္လည္း ပုဂၢိဳလ္ေရးအရ ရင္းႏွီးသူျဖစ္သည့္

(၄င္း၏သားျဖစ္သူ ဗိုလ္မွဴးေျပေအာင္သည္ ဒုဗိုလ္ခ်ဳပ္သမီး စႏၵာေအးခင္၏ ခင္ပြန္းျဖစ္သည္)  ၄င္းသည္ ၂၀၁၀ ခုႏွစ္ ေရြးေကာက္ပြဲအျပီးေပၚထြန္းလာမည့္ အစိုးရအဖြဲ႕တြင္ပါ၀င္လာနိုင္သူအျဖစ္အမ်ားက ရွူ႕ျမင္ျခင္းခံေနရသူလည္းျဖစ္သည္။

         

အသြင္ကူးေျပာင္းေရးလုပ္ငန္းစဥ္ စည္း၀ိုင္းအတြင္း အရပ္သားအသြင္ယူထားေသာ ဦးေအာင္ေသာင္း ၀င္ေရာက္ လာျခင္းမွာ အရပ္ဘက္၊ စစ္ဘက္ (၂)လမ္းသြား စည္းရံုးေရးလမ္းေၾကာင္း အသစ္ဖြင့္လိုက္သည့္သေဘာ သက္ေရာက္ပါသည္။ ၂၀၁၀၊ ေမလ၌ ျမစ္ၾကီးနားသို႕ ဒုတိယအၾကိမ္ ေရာက္ရွိလာေသာ ခရီးစဥ္အတြင္းျမိဳ႕ေပၚရွိ ကခ်င္ Civil Society မ်ားျဖစ္ၾကသည့္ ကခ်င္ အတုိင္ပင္ခံအဖြဲ႕၊ ကခ်င္တိုင္းရင္းသားစာေပနွင့္ယဥ္ေက်းမွုူ႕ေကာ္မတီ၊ အျခား ရပ္မိရပ္ဖမ်ားနွင့္ ေတြ႕ဆံုစဥ္ အသြင္ကူးေျပာင္းေရးႏွင့္စဥ္လ်ဥ္း၍ ကခ်င္လူထု၏ သေဘာထားအျမင္မ်ားကို ၾကားသိလိုေၾကာင္း နွင့္ အၾကံဥာဏ္ေကာင္းမ်ားလည္း ေပးၾကေစလိုေၾကာင္း ထုတ္ေဖာ္ေျပာဆိုခဲ့သည္။ ဤအခ်က္သည္ ကခ်င္လူထုနွင့္ေကအိုင္အိုအၾကား ေတာင့္တင္းခိုင္မာေသာ ဆက္ဆံေရးရွိေနေၾကာင္း သြယ္၀ိုက္ အသိအမွတ္ျပဳရာေရာက္သလို ေကအိုင္အို ကိုလည္း ကခ်င္လူထုနွွင့္ စည္းျခားထားကာ သီျခားထား ခ်ဥ္းကပ္ဆက္ဆံရန္ မျဖစ္နိုင္ေၾကာင္း ထုတ္ေဖာ္ျပသလိုက္ျခင္းပင္ျဖစ္သည္။

                    တစ္နည္းဆိုရလွ်င္ ေနာင္တက္လာမည့္ အစိုးရ၏ စစ္ဘက္၊ အရပ္ဘက္ဆက္ဆံေရးကို ေျမစမ္းခရမ္းပ်ိဳးလိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။

အခ်ိန္ဆြဲျခင္းမဟုတ္၊ အခ်ိန္ယူျခင္းသာ

၃။                အဖြဲ႕အစည္းတစ္ခုသည္ ေဆြးေႏြးဖက္မ်ား Weak ျဖစ္ေနလွွ်င္ေသာ္ ၎၊ မိမိဘက္က အေလးသာမည့္ အေနအထားမ်ားကိုေတြ႕လာလွ်င္၎၊ ေဆြးေႏြးပြဲနွင့္လုပ္ငန္းစဥ္ကို အခ်ိန္ဆြဲေလ့ရွိပါသည္။ ၁၉၈၅ ခုႏွစ္တြင္ အာဏာရ ဖဆပလပါတီ နွစ္ျခမ္းကြဲစဥ္က ပါလီမန္ အတြင္းမဲခြဲဆံုးျဖတ္ရာ၌ ဦးႏု ၏ သန္႕ရွင္းက ေဆြ-ျငိမ္း တည္ျမဲအေပၚ (၉)မဲအသာျဖင့္ ပြတ္ကာသီကာ အနိုင္ရရွိခဲ့သည္။ ထိုသို႕ အနိုင္ရျခင္းမွာလည္း ေျမေပၚ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီျဖစ္သည့္ ပမညတ၏ ေထာက္ခံမဲ (၄၅) မဲ ေၾကာင့္ျဖစ္သည္။

          ဦးႏု၏ သန္႕ရွင္းအစိုးရသည္ Weak Government ျဖစ္သည္ကို သိေသာ ကြန္ျမဴနစ္သူပုန္မ်ားသည္  အလင္း၀င္ရန္အသင့္ ျဖစ္ေနသည့္အခ်ိန္၌ ပိုမ္ိုတင္းမာေသာ ေတာင္းဆိုမွဴ႕မ်ားျပဳလုပ္ကာ အခ်ိန္ဆြဲထားခဲ့သည္။ ထို႕အတြက္ေၾကာင့္ လက္တစ္ကမ္းသာ

လိုေတာ့ေသာ ျပည္တြင္းျငိမ္းခ်မ္းေရး ပ်က္ျပားခဲ့ရျပီး နိုင္ငံေရးမတည္ျငိမ္မွဳ႕မ်ားစြာကို

ၾကံဳေတြ႕ျဖတ္သန္းခဲ့ရသည္။

          နယကသည္ Weak Government မဟုတ္ပါ။ ထို႕အတူ KIO သည္လည္း လမ္းျပေျမပံု(၇)ခ်က္ အတိုင္း ဆက္လက္ခ်ီတက္သြားမည္ျဖစ္ေၾကာင္း အခိုင္အမာ ထုတ္ေဖာ္ေျပာဆို ျပီးလည္း ျဖစ္သည္။ စစ္မွန္ေသာျပည္ေထာင္စုကို တည္ေဆာက္သြားရန္ဆႏၵရွိေၾကာင္း ႏွစ္ဦးနွစ္ဘက္ အခိုင္အမာ ထုတ္ေဖာ္ေျပာျပီးလည္းျဖစ္သည္။ ထို႕ေၾကာင့္အသြင္ကူးေျပာင္းေရးမွာ win-win situation ျဖစ္ပါသည္။

          KIO သည္ ၁၉၆၉၊ ၁၉၇၆ ၌ ပါတီနွင့္အဖြဲ႕အစည္းအတြင္းမူ၀ါဒလမ္းစဥ္အေျပာင္းအလဲ (၂) ၾကိျပဳလုပ္ခဲ့ရာတြင္ ကခ်င္လူထုနွင့္ တပ္တြင္းအင္အားစုမ်ား နားလည္ လက္ခံ သေဘာေပါက္

လာရန္အတြက္ အခ်ိန္၊ အသက္၊ ေသြး၊ ေခြ်း မ်ားစြာေပးဆပ္ခဲ့ရပါသည္။ ယခုၾကံဳေတြ႕ေနရသည့္ အသြင္ကူးေျပာင္းေရးမွာ ပါတီတြင္းမူ၀ါဒ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးသက္သက္မဟုတ္ပါ။ အနွစ္(၄၀) ေက်ာ္ အၾကာ အစိုးရတစ္ရပ္အသြင္ျဖင့္ ျဖတ္သန္းလာခဲ့ျပီျဖစ္ေသာ စီးပြါးေရး၊ ပညာေရး၊ က်န္းမာေရး၊ ျပည္ထဲေရး အစရွိေသာဌါနမ်ား၊ ကခ်င္အမ်ိဳးသား အမွန္လကၡဏာတစ္ရပ္ျဖစ္သည့္ KIA တပ္မေတာ္၊ ကခ်င္အမ်ိဳးသားနိုင္ငံေရး၏ ဦးေဆာင္အဖြဲ႕အစည္း KIO တစ္ခု( အသြင္သ႑ာန္အရ၎၊ အနွစ္သာရအားျဖင့္လည္းေကာင္း လံုး၀ေျပာင္းလဲသြားမည့္ Dignity၊ Identity Change ျဖစ္သည္။ ဤသို႕ေသာ National Issue ကို အခ်ိန္တိုအတြင္းျပီးျပီး ေရာလုပ္၍မရပါ။

          KIO သည္အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရးအတြက္ (၁၉၆၃-၁၉၉၃) န.ယ.က သည္ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံ ဥပေဒ အတည္ျပဳ ျပ႒ါန္းနိုင္ေရးအတြက္ (၁၉၉၃-၂၀၀၈) စစ္္ဘက္မွ အရပ္ဘက္ခ်ဳပ္ေရး ကူးေျပာင္းနိုင္ရန္ အတြက္ (၁၉၉၈-၂၀၁၀) အထိ အခ်ိန္ယူခဲ့ရသည္ကို ေထာက္ရွဳဳ၍ KIO အေနနွင့္ အခ်ိန္အတိုင္းအတာ တစ္ရပ္ယူရဦးမည္မွာ ထင္ရွားေနေပသည္။

လႊတ္ေတာ္အတြင္းအေျဖရွာ

၄။                 ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲအျပီး ထြက္ေပၚလာမည့္ ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္၊ အမ်ိဳးသားလႊတ္ေတာ္၊ ျပည္နယ္လႊတ္ေတာ္အသီးသီးနွင့္ေပၚထြန္းလာမည့္ ျပည္နယ္အစိုးရ၊ ျပည္ေထာင္စုအစိုးရအဖြဲ႕သည္ De Jury ျဖစ္သည္။ ထို De Jury Government က အတည္ျပဳေသာ ျပ႒ါန္းခ်က္မ်ားသည္လည္း Legitimacy ရွိမည္ျဖစ္သည္။ ေကအိုင္အို အပါအ၀င္ အျခားေသာျငိမ္း/ပစ္ရပ္အဖြဲ႕မ်ား အသြင္ကူုးေျပာင္းေရးကို အဆိုပါလႊတ္ေတာ္ အသီးသီးတြင္ေဆြးေႏြးဆံုးျဖတ္အေျဖရွာျခင္းသည္သာ အေကာင္းဆံုးနည္းလမ္းျဖစ္သည္။

          ထိုလႊတ္ေတာ္အသီးသီး၌ Proxy, Pro KIO ကိုယ္စားလွယ္မွ အဆို တင္သြင္းကာ Lobby လုပ္နိုင္ရန္လည္းအေရးၾကီးပါသည္။ Proxy, Pro KIO မဟုတ္ေသာ္လည္း KIO အားဂုဏ္သိကၡာရွိစြာ အသြင္ေျပာင္းေစလိုေသာ ကခ်င္ပါတီအမတ္မ်ား၊ တစ္သီးပုဂၢလ ကခ်င္ အမတ္မ်ား မ်ားႏုိင္သေလာက္မ်ားရန္ အထူးပင္အေရးပါပါသည္။

          န.ယ.က သည္လည္း ၎၏ ကိုယ္ပြါးမ်ားျဖင့္ ေရြးေကာက္ပြဲ၀င္ရန္ တာစူေနျပီ ျဖစ္ရာ KIO အေနျဖင့္ သင့္ေလ်ာ္သည့္ တစ္သီးပုဂၢလကိုယ္စားလွယ္ ကခ်င္အမတ္ေလာင္းမ်ားကို (ရွမ္းေျမာက္ေဒသအပါအ၀င္) ျပည္နယ္လႊတ္ေတာ္ မဲ ဆႏၵနယ္(၄၆)၊ ျပည္သူ႕လြတ္ေတာ္ (၂၃)၊ အမ်ိဳးသားလႊတ္ေတာ္ (၁၆) ေနရာ စလံုးတြင္ပါ၀င္ယွဥ္ျပိဳင္ျခင္းကိုအားေပးသင့္ပါသည္။ KIO သည္ လမ္းျပေျမပံုအတိ္ုင္းဆက္လက္ခ်ီတက္မည္ဟုထုတ္ေဖာ္ေျပာဆိုထားျပီးျဖစ္ရာ ေရြးေကာက္ပြဲကို တစ္နည္းတစ္ဖံု၀င္ေရာက္ယွဥ္ျပိဳင္ျခင္း၊ အားေပးျခင္းျဖင့္ ဂုဏ္သိကၡာ မထိခိုက္ပါ။ KIO သည္ပါတီေထာင္ျပီး ယွဥ္ျပိဳင္ရန္လည္းမလိုပါ။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ၂၀၀၈ ဥပေဒအရ အနိုင္ရပါတီက အစိုးရဖြဲ႕ေရး ဆိုသည္မွာ မျဖစ္နိုင္ေသာေၾကာင့္ပင္။ သီးသန္႕ မဲဆႏၵနယ္မ်ား သတ္မွတ္ ေပးရန္လိုသည္။

၅။       အိမ္ရွင္ျဖစ္သူကို အိမ္ဦးခန္း၌ေနရာေပးျခင္းသည္ ယဥ္ေက်းေသာ လူ႕ အဖြဲ႕အစည္း၏ ေလာက ဓမၼတာျဖစ္ပါသည္။ မဆလေခတ္က ကခ်င္ျပည္နယ္ အတြင္း ေရြးေကာက္ တင္ေျမွာက္ပြဲတြင္ ျမိ္ဳ႕နယ္ (၁၈) ျမိဳ႕နယ္ အနက္ ကခ်င္ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ား (၈)ျမိဳ႕နယ္ တြင္သာ အနိုင္ေသာ္လည္း ကခ်င္ျပည္နယ္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ကခ်င္အမ်ိဳးသားသာလွ်င္ ဥကၠ႒ ျဖစ္ရမည္ဟု တပ္မေတာ္က အခိုင္အမာရပ္တည္ခဲ့ျခင္းျဖင့္ ေကာင္းျမတ္ေသာ အစဥ္အလာကို လိုက္နာက်င့္သံုးခဲ့ေၾကာင္းေတြ႕ျမင္ ရပါသည္။

          ျပည္ေထာင္စုရွိ အမ်ိဳးသားျပည္နယ္ (၇)ခုတြင္ သက္ဆိုင္ရာျပည္နယ္ရ အမ်ိဳးသားက အၾကီးအကဲ အျဖစ ္ဦးေဆာင္ျပီး အစိုးရအဖြဲ႕ကို အဆိုပါျပည္နယ္ရဲ ့အမ်ိဳးသား အမ်ားစုျဖင့္ ဖြဲ႕စည္းနိုင္မည္ဆိုပါက ျမန္မာနိုင္ငံတစ္၀န္း မၾကံဳစဖူး ျငိမ္းခ်မ္းသာယာသြားနိ္ုင္ေၾကာင္းဆုိရဲပါသည္။ တိုင္းရင္းသားတို႕၏ အာသီသ

မွာလည္း ထိုုအတိုင္းပင္ျဖစ္ေၾကာင္း ဆို၀ံ့ပါသည္။ ျပည္နယ္မ်ားတြင္ထိုကဲ့သို႕ေသာ အစိုးရေပၚေပါက္လာ

ေစရန္အတြက္သီးသန္႕မဲဆႏၵနယ္မ်ားသတ္မွတ္ေပးရန္လိုပါသည္။

          သို႕ဆိုရျခင္းမွာလည္း ၂၀၀၈ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံ ဥပေဒအရ “ကခ်င္တစ္ဥၤီးမွ မပါေသာ ကခ်င္ျပည္နယ္အစိုးရ” ကို ဖြဲ႕စည္းနိုင္ေၾကာင္း ေလ့လာေတြ႕ရွိရေသာေၾကာင့္ျဖစ္ပါသည္။ (ပုဒ္မ -၂၆၀၊ ၂၆၁၊ ၂၆၂၊ ၂၈၈)။

          သီးျခားမဲဆႏၵနယ္သတ္မွတ္ေပးရန္ နယက ထံ ရွင္းလင္းျပတ္သားစြာ တင္ျပရယူျခင္းသည္ အသြင္ကူးေျပာင္းေရးလုပ္ငန္းစဥ္အတြက္ အေကာင္းဆံုးနွင့္ပထမဆံုးလွမ္းရမည့္ေျခလွမ္းဟု ရွူ႕ျမင္ပါသည္။ အေျခခံဥပေဒတြင္ ယင္းကိစၥရပ္နွင့္ပတ္သက္၍ျပည္ေထာင္စုေရြးေကာက္ပြဲ

ေကာ္မရွင္၏ တာ၀န္သာျဖစ္ေၾကာင္း ေဖာ္ျပထားပါသည္။ (ပုဒ္မ ၃၉၉)

ကခ်င္လူထု၏ အတြင္းစိတ္ကို ဖြင့္ၾကည့္ျခင္း

၆။                ကခ်င္လူထုအမ်ားစုသည္ KI0/KIA အားအမ်ိဳးသားနိုင္ငံေရး၏သေကၤတအျဖစ္ရွူ ့

ျမင္လက္ခံထားၾကပါသည္။ KIO/KIA ၏လုပ္နည္းလုပ္ဟန္အခ်ိဳ႕အား ရံဖန္ရံခါ အားမလိုအားမရ

ျဖစ္ၾကေသာ္လည္း အမ်ိဳးသားနိုင္ငံေရး၏ ဦးစီးဦးေဆာင္အျဖစ္ သတ္မွတ္ထားပါသည္။

          အမ်ိဳးသားေရးလကၡဏာပါေသာ ကခ်င္လက္နက္ကိုင္အဖြဲ႕အစည္းးမရွိပါက ကခ်င္လူမ်ိဳးမ်ား

 သိမ္ငယ္ညွိဳးႏြမ္း ဂုဏ္သိကၡာမဲ့သြားမည္ဟုခံယူၾကပါသည္။ နွစ္ေပါင္း (၄၀)ေက်ာ္ၾကာ အသက္

ေသြးေခြ်းေပးဆပ္ခဲ့ျပီးျဖစ္ေသာ KIA/KIO ကိုလည္း မည္သို႕ပင္ အသြင္ေျပာင္းသြားေစကာမူ

သိကၡာရွိသည့္ အမ်ိဳးသား သေကၤတ အျဖစ္ဆက္လက္ျမင္ေတြ႕လ္ိုၾကပါသည္။

          ကခ်င္လူထုသည္ ထြက္ေပၚလာမည့္ ကခ်င္ျပည္နယ္အစိုးရလက္ေအာက္ရွိ၀န္ၾကီး႒ါနမ်ားတြင္

လက္ရွိ KIO အဖြဲ႕အစည္းရွိ႒ါနၾကီးမ်ားမွ ၀န္ထမ္း၊ အရာထမ္းမ်ားကို ထည့္သြင္းျခင္းကို လိုလား

ၾကပါသည္။  အကယ္၍၀န္ၾကီး႒ါနမ်ားတြင္ မထည့္သြင္းနိုင္ပါကလည္း နယ္ဘက္၀န္ထမ္းမ်ား

ခန္႕အပ္ရာတြင္ ဦးစားေပးလိုသည့္ေစတနာရွိပါသည္။

          လက္ရွိျမန္မာ့တပ္မေတာ္စစ္အဂၤါစဥ္၌ Col G.S လက္ေအာက္၌ Directorate of Public Relation and Booth Troops (ျပည္သူ႕ဆက္ဆံေရးနွင့္နယ္ျခားတပ္မ်ား ညြန္ၾကားေရးမွဴးရံုး) ဟူေသာဗိုလ္ခ်ဳပ္အဆင့္ညႊန္ၾကားေရးမွဴးကဦးစီးသည့္ ႒ါနသာရွိျပီး BGF ႏွင့္ပတ္သက္၍တစ္စံုတစ္ရာ

မေတြ႕ရွိ္ပါ။ BGF တပ္ဖြဲ႕သည္ ႏွစ္နိုင္ငံ နယ္နိမိတ္အၾကား နယ္ေျမပိုင္ဆိုင္မွု႕ျပသနာရွိေသာ တိုင္းျပည္

တြင္သာ ရွိသင့္ေပသည္။ ဥပမာ ပါကစၥတန္နွင့္အိႏၵယ၊ အိႏၵယနွင့္ တရုတ္၊ ကိုလံဘီယာ နွင့္ပီရူး။

          ကခ်င္လူထုသည္ KIA/KIO အား BGF အသြင္မျမင္လိုပါ။ ဘြဲ႕ရျပီးသူတစ္ေယာက္ (၁၀) တန္းစာေမးပြဲျပန္ေျဖန္မလိုဟုရွု႕ျမင္ေသာေၾကာင့္ျဖစ္ပါသည္။ ထို႕အျပင္ Union Army အသြင္

အျဖစ္လည္း မျမင္လိုပါ။ အေၾကာင္းမွာ သီးျခားကခ်င္တပ္ရင္းမ်ား ဖြဲ႕စည္းခဲ့ပါက တပ္ခ်ဳပ္၏ တိုက္ရိုက္ ကြပ္ကဲမွု႕ေအာက္ေရာက္သြားကာ ကခ်င္ေဒသ (သို႕)လူထုႏွင့္ကင္းကြာသြားနိုင္ေသာေၾကာင့္ျဖစ္ပါသည္။

 ကခ်င္ျပည္နယ္အစိုးရက တိုက္ရိုက္ကြပ္ကဲသည့္ ျပည္နယ္စစ္ရဲတပ္ဖြဲ႕State Military Police

အသြင္ဆိုပါက သင့္ေတာ္သည့္အသြင္ေျပာင္းမွူု႕အျဖစ္ရွုူ႕ျမင္ၾကပါသည္။

ပိုေနျမဲက်ားေနျမဲ (Status Quo)

ရ။               KIO/KIA သည္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ၾကီးဦးေန၀င္း ဦးေဆာင္သည့္ ေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီက

ဖယ္ဒရယ္မူေၾကာင့္ ျပည္ေထာင္စုျပိဳကြဲေတာ့မည္ဟုအေၾကာင္းျပကာ နိုင္ငံေတာ္အာဏာကို သိမ္းယူခဲ့သည့္ ၁၉၆၂၊ မတ္(၂)ရက္ေန႕ မတိုင္မီက ဖြဲ႕စည္းခဲ့သည့္ အဖြဲ႕အစည္းျဖစ္သည္။ ဦးနုျပည္ေထာင္စု (ပထစ) အစိုးရ၏ ဒီမိုကေရစီမဆန္ေသာ လုပ္ရပ္မ်ားေၾကာင့္ ပင္လံုစိတ္ဓါတ္

နွင့္တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးမ်ားေစာ္ကားခံေနရသည္ကို မေက်နပ္ျခင္းေၾကာင့္ ၁၉၆၁ ေဖေဖာ္၀ါရီလ(၅) ရက္ေန႕တြင္ တည္ေထာင္ခဲ့သည့္အဖြဲ႕အစည္းျဖစ္ပါသည္။

     KIA/KIO သည္ျပည္ေထာင္စုအတြင္း မခြဲမခြာပါ၀င္လိုသည့္အတြက္ သီးျခားသမၼတနိုင္ငံထူေထာင္

ေရးလမ္းစဥ္ကို ၁၉၇၆ တြင္ စြန္႕လႊတ္ခဲ့ျပီးျဖစ္သည္။ ၁၉၉၃တြင္ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရးရယူခဲ့ျပီး ရရွိ

ထားသည့္ တည္ျငိမ္ေအးခ်မ္းမွူ႕ကိုလည္း တည္ၾကည္စြာေစာင့္ထိန္းလွ်က္ရွိသည္။ အမ်ိဳးသားညီလာခံကို တက္ေရာက္ ခဲ့သလို လမ္းျပေျမပံု အတိုင္း ဆက္လက္ခ်ီတက္သြားမည္ျဖစ္ေၾကာင္း အခိုင္အမာ ထုတ္ေဖာ္ေျပာဆိုျပီးလည္းျဖစ္သည္။

        သို႕ျဖစ္၍ ဒီမိ္ုကေရစီကို ျမတ္နိုးေသာ ျပည္ေထာင္စုစိတ္ဓါတ္ျပည့္၀ေသာ စစ္မွန္သည့္ ျပည္ေထာင္စု

ေပၚေပါက္လာေရးကို နိုင္ငံေရးအရေျဖရွင္းလိုေသာ တည္ျငိမ္ေအးခ်မ္းမွူကို တည္ၾကည္စြာေစာင့္ထိန္း

လွ်က္ရွိေသာ KIA/KIO အေနျဖင့္ မၾကာမီ ေပၚထြန္း လာမည့္အစိုးရအဖြဲ႕နွင့္လႊတ္ေတာ္အသီးသီး၌ ဒီမိုကေရစီအႏွစ္သာရမ်ားအား မည္သို႕ မည္ပံုက်င့္သံုးေဆာင္ရြက္လုပ္ကိုင္ေနသည္ကို ေစာင့္ၾကည့္

အကဲခတ္ရင္းလက္ရွိအေနအထား (Status Quo) ကိုတည္ျငိမ္စြာ ဆက္လက္ထိန္းသိမ္းသြားျခင္း သည္ အေကာင္းဆံုးနည္းလမ္းျဖစ္ေၾကာင္းရွူု႕ျမင္ရပါသည္။ လက္ရွိ္အေျခအေနကို ဆက္လက္ထိန္းသိမ္းသြားျခင္း

သည္ အေကာင္းဆံုးနည္းလမ္းျဖစ္ေၾကာင္းရူု႕ျမင္ရပါသည္။

 လက္ရွိ အေျခအေနကို ဆက္လက္ထိန္းသိမ္း ရပ္တည္ေနရင္းက မဟာဗ်ဴဟာေျမာက္ နိုင္ငံေရးထဲကို ထဲထဲ၀င္၀င္ေလ့လာ ေစာင့္ၾကည့္ရင္းကိုယ္တိုင္ပါ၀င္ ခင္းက်င္းနိုင္ရန္ အားထုတ္သင့္ပါသည္။

      ဤေနရာတြင္ အလ်ဥ္းသင့္သျဖင့္ Arunachal Pradesh ျပည္နယ္အေၾကာင္း အနည္းငယ္္

တင္ျပလိုပါသည္။ျမန္မာနိုင္ငံနွင့္နယ္နိမိတ္ထိကပ္ေနသည့္ အိႏၵိယအေရွ႕ေျမာက္ျပည္နယ္တစ္ခုျဖစ္ေသာ

Arunachal သည္ တစ္ခ်ိန္က သီးျခားလြတ္လပ္သည့္ တိဗက္နယ္ေျမတစ္စိတ္တစ္ေဒသျဖစ္ပါသည္။

ဤနယ္ေျမ ရွိ Tawang ျမိဳ႕ သည္ (၆)ဆက္ေျမာက္ ဒလ္ိုင္းလားမား၏ ေမြးဇာတိျဖစ္သလို ျပည္နယ္လူဦးေရ၏ ၁၃% မွ်ေသာ ဗုဒၵဘာသာ၀င္တို႕၏ ဘာသာေရးျမိဳ႕ေတာ္လည္းျဖစ္သည္။

တရုတ္တို႕သည္ ေခတ္ အဆက္ဆက္ကပင္ တိဗက္အား ၎တို႕၏ အခ်ဳပ္အျခာပိုင္နယ္ျဖစ္ေၾကာင္း အစဥ္တစ္စိုက္ ေဖာ္ထုတ္ေတာင္းဆိုခဲ့ၾကသည္။ ၁၉၁၄တြင္ တိဗက္အစိုးရက Outer Tibet ဟုေခၚဆိုေသာ (ယခု Arunachal ျပည္နယ္ကို) Simla Accord စာခ်ဳပ္ျဖင့္ ျဗိတိသ်ွထံလႊဲအပ္ခဲ့ရာမွ  Arunnachal သည္ အိႏၵိယပိုင္နက္ျဖစ္လာခဲ့သည္။ Arun ျပည္နယ္နွင့္ တရုတ္နိုင္ငံကို မိုင္ ၅၅၀ ရွည္သည့္ MC Mohan  နယ္ျခားလိုင္းျဖင့္ ပိုင္းျခားထားသည္။

    ယခုအခါ တိဗက္သည္ တရုတ္ပိုင္နက္ျဖစ္ေနသည့္အတြက္ တစ္ခ်ိန္က တိဗက္အပိုင္ျဖစ္သည့္ Arun ကို တရုတ္တို႕ကျပန္လိုခ်င္ေနသကဲ့သို႕ တရုတ္ဆန္႕က်င္ေရး ျပည္ေျပးတိဗက္အစိုးရကို အိႏၵိယက လက္ခံထားသည့္အတြက္ Arun အေရးသည္ တရုတ္-အိႏၵိယ နယ္စပ္ျပသနာ ေသာ့ခ်က္ျဖစ္ေနေပသည္။

    ၂၀၀၈ ခုႏွစ္၌ အိႏၵိယ၀န္ၾကီးခ်ဳပ္ မိုမန္ဆင္း Arun သို႕ သြားေရာက္လည္ပတ္ခဲ့စဥ္က ျပည္နယ္အတြင္းဆည္ေျမာင္းတာတမံ၊ လမ္းပန္း၊ အေဆာက္အဦးမ်ားတုိးခ်ဲ႕ေဆာက္လုပ္ေပးရန္ ကတိျပဳခဲ့သည္။ အဆိုပါ စီမံကိန္းမ်ာအတြက္ ၂၀၀၉ ခုနွစ္တြင္ အာရွ ဖြံ႕ျဖိဳးေရးဘဏ္မွ ေဒၚလာ ၂.၈ ဘီလီယံေခ်းေပးရန္ ျဖစ္ေသာလည္း တရုတ္အစိုးရက အျပင္းအထန္ ကန္႕ကြက္ခဲ့သျဖင့္ အထ မေျမာက္ခဲ့ေခ်။

ထို႕ျပင္ တရုတ္အစိုးရသည္ မန္မိုဟန္ဆင္း၏ ခရီးစဥ္အျပီး Arun နယ္သားမ်ားအား တရုတ္ျပည္

၀င္ခြင့္ဗီဇာကို ပိတ္ပင္ထားခဲ့သည္။ (Newsweeks, May 2009)Arun ျပည္နယ္တြင္ကခ်င္လူမ်ိဳး

 အေျမာက္အျမား ေရွးပေ၀ဏီကပင္ အေျခခ်ေနထိုင္လွ်က္ရွိသည္။ ၎တို႕သည္ တရုတ္နွင့္ ျမန္မာနိုင္ငံအတြင္းရွိ ေသြးရင္းသားကခ်င္မ်ားနွင့္ရိုးရာယဥ္ေက်းမွူ႕ဓေလ့ထံုးတမ္းအရာတြင္ ထပ္တူ ထပ္မွ်ျဖစ္သည္။ Arun ကို ကခ်င္ မ်ားက ၎တို႕၏ဘိုးဘြားပိုင္နက္ဟုယူဆထားသည့္အေလွ်ာက္ သီးျခားလြတ္လပ္စြာေနထိုင္လိုေၾကာင္း မၾကာခဏ ထုတ္ေဖာ္ေလ့ရွိသည္။ ထို႕ေၾကာင့္ Arunnachal အေရးသည္ တရုတ္-အိႏၵိယ-ျမန္မာ-ကခ်င္မ်ားအၾကား  မဟာဗ်ဳဟာေျမာက္ နိုင္ငံေရးတစ္ရပ္

အျဖစ္ေလ့လာသံုးသပ္သူမ်ားက ရွုျမင္လွ်က္ရွိေၾကာင္း အလ်ဥ္းသင့္ ၍ တင္ျပျခင္းျဖစ္ပါသည္။

နိဂံုး

၈။       ဤစာတမ္းကို ကခ်င္ဘာသာျဖင့္ ေရးသားရန္ျဖစ္ေသာ္လည္း ပိုမ္ိုထိေရာက္ က်ယ္ျပန္႔

ေစလိုသည့္ ဆႏၵေၾကာင့္ ျမန္မာ ဘာသာ ျဖင့္ေရးသားျဖန္႕ခ်ိပါသည္။ စာတမ္းပါ အေၾကာင္းအရာ အခ်က္အလက္မ်ားသည္ အသြင္ကူးေျပာင္းေရးလုပ္ငန္းစဥ္အတြက္ အုတ္တစ္ခ်ပ္ သဲတစ္ပြင့္

ျဖစ္ေစရန္ရည္ရြယ္ပါသည္။ စာတမ္းပါ အေၾကာင္းအရာ အခ်က္အလက္ မ်ားနွင့္ပတ္သက္ေသာ အက်ိဳးအေၾကာင္း အဆိုးအေကာင္း အားလံုးကိုလည္း စာတမ္းျပဳစုသူ က တာ၀န္ခံပါသည္။

MD ခြန္ထူး

မူဆယ္ျမိဳ႕

၂၀၁၀ ခုႏွစ္၊ ဇြန္လ (၂၆)ရက္။